Zdrowie Psychiczne
- Medycyna Alternatywna
- Choroby Nowotworowe
- Stomatologia
- Zdrowie Rodzinne
- Ugryzienia i Ukąszenia
- Choroby i Leczenie
- Diety i Odżywianie
- Opieka Zdrowotna
- Zdrowie Publiczne i Bezpieczeństwo
- Operacje i Zabiegi
Jak wyleczyć klaustrofobię?
muszka - specjalista Tipy.pl
Klaustrofobia to choroba, której objawem jest strach przed przebywaniem w zamkniętych, zatłoczonych lub ciasnych pomieszczeniach, np. teatrach, wąskich kabinach, windach. Podstawą klaustrofobii jest wyobrażenie i obawa przed niemożnością wydostania się na zewnątrz. Jeśli osoba cierpiąca z powodu klaustrofobii znajdzie się w opisanej sytuacji, jej strach przekształca się w panikę i przerażenie. Czytając ten artykuł dowiesz się jak leczyć klaustrofobię.
1
Przyczyny klaustrofobii
Klaustrofobia może towarzyszyć, tak jak większość fobii, schorzeniom neurotycznym, może również występować jako zupełnie odrębna choroba. Zdaniem niektórych specjalistów, najmniej skomplikowane przypadki klaustrofobii mają swoje źródło w przeszłości i występują u pacjentów, którzy kiedyś przeżyli niebezpieczną sytuację w zamkniętym pomieszczeniu (np. pożar w kinie). Gdy natomiast osoba przyzwyczajona do zamkniętych, ciasnych pomieszczeń nagle zacznie odczuwać przed nimi lęk, jest to już objaw podświadomej blokady emocjonalnej.
Klaustrofobia może towarzyszyć, tak jak większość fobii, schorzeniom neurotycznym, może również występować jako zupełnie odrębna choroba. Zdaniem niektórych specjalistów, najmniej skomplikowane przypadki klaustrofobii mają swoje źródło w przeszłości i występują u pacjentów, którzy kiedyś przeżyli niebezpieczną sytuację w zamkniętym pomieszczeniu (np. pożar w kinie). Gdy natomiast osoba przyzwyczajona do zamkniętych, ciasnych pomieszczeń nagle zacznie odczuwać przed nimi lęk, jest to już objaw podświadomej blokady emocjonalnej.
2
Objawy klaustrofobii
Klaustrofobia może mieć łagodny lub ciężki przebieg. W pierwszym przypadku pacjent odczuwa tylko lekkie uczucie niepewności i strachu podczas przebywania w zamkniętych i ciasnych pomieszczeniach. W ciężkich przypadkach choroby strach przeradza się w panikę, występują fale potu, kołatanie serca i ucisk w klatce piersiowej. Niebezpieczne jest powolne przeradzanie się początkowo sporadycznych ataków choroby w postać przewlekłą. Uczucie strachu towarzyszy wówczas pacjentowi przez całe lata, chory unika sytuacji, które mogłyby wywołać atak przykrych objawów. Klaustrofobia sprawia, że człowiek traci poczucie własnej wartości i pewności siebie, unika nowych sytuacji i koncentruje się wyłącznie na swojej chorobie. Chorzy na klaustrofobię starają się także unikać tłumów. Obecność wśród tłumu, nawet na wolnej przestrzeni, może wywołać atak.
Klaustrofobia może mieć łagodny lub ciężki przebieg. W pierwszym przypadku pacjent odczuwa tylko lekkie uczucie niepewności i strachu podczas przebywania w zamkniętych i ciasnych pomieszczeniach. W ciężkich przypadkach choroby strach przeradza się w panikę, występują fale potu, kołatanie serca i ucisk w klatce piersiowej. Niebezpieczne jest powolne przeradzanie się początkowo sporadycznych ataków choroby w postać przewlekłą. Uczucie strachu towarzyszy wówczas pacjentowi przez całe lata, chory unika sytuacji, które mogłyby wywołać atak przykrych objawów. Klaustrofobia sprawia, że człowiek traci poczucie własnej wartości i pewności siebie, unika nowych sytuacji i koncentruje się wyłącznie na swojej chorobie. Chorzy na klaustrofobię starają się także unikać tłumów. Obecność wśród tłumu, nawet na wolnej przestrzeni, może wywołać atak.
3
Leczenie klaustrofobii
Chory musi uświadomić sobie w jakich okolicznościach wystąpiły u niego pierwsze ataki paniki gdy przebywał w ciasnym pomieszczeniu. Jeśli nastąpiły one po jakimś złym przeżyciu wiążącym się z małym pomieszczeniem należy sobie uświadomić, że ta sytuacja była pojedyncza i już się się powtórzy. Przykładowo to, że raz winda się zacięła a my nie mogliśmy z niej wyjść to nie znaczy, że każda winda będzie się psuła, gdy my w niej jesteśmy. W przezwyciężeniu ataków paniki może tylko pomóc jasne i trzeźwe spojrzenie na sprawę. W przypadku klaustrofobii występują okresy zupełnie wolne od ataków. Chory jest wówczas przekonany, że choroba ustąpiła bezpowrotnie, szczególnie jeśli słyszał o przypadkach samoistnego cofnięcia się fobii. Niestety wrażenie to często jest złudne, dlatego nie wolno przerywać terapii nawet w czasie, gdy choremu pozornie nic nie dolega.
Chory musi uświadomić sobie w jakich okolicznościach wystąpiły u niego pierwsze ataki paniki gdy przebywał w ciasnym pomieszczeniu. Jeśli nastąpiły one po jakimś złym przeżyciu wiążącym się z małym pomieszczeniem należy sobie uświadomić, że ta sytuacja była pojedyncza i już się się powtórzy. Przykładowo to, że raz winda się zacięła a my nie mogliśmy z niej wyjść to nie znaczy, że każda winda będzie się psuła, gdy my w niej jesteśmy. W przezwyciężeniu ataków paniki może tylko pomóc jasne i trzeźwe spojrzenie na sprawę. W przypadku klaustrofobii występują okresy zupełnie wolne od ataków. Chory jest wówczas przekonany, że choroba ustąpiła bezpowrotnie, szczególnie jeśli słyszał o przypadkach samoistnego cofnięcia się fobii. Niestety wrażenie to często jest złudne, dlatego nie wolno przerywać terapii nawet w czasie, gdy choremu pozornie nic nie dolega.
