Jak reagować na przemoc w rodzinie?

szyszunia - specjalista Tipy.pl

Interwencja i Niebieska Karta

Kiedy należy zgłosić przemoc? Zawsze, gdy ktoś jest narażony na utratę zdrowia i życia lub gdy naruszana jest jego godność, nietykalność, wolność. Trzeba zadzwonić pod numer 997 lub 112 i prosić o interwencję.

Wezwani na interwencję policjanci mają ważne obowiązki, po pierwsze: muszą zapewnić bezpieczeństwo osobom, które czują się zagrożone (to nakazuje funkcjonariuszom art. 15a ustawy o policji) i w związku z tym mają prawo zatrzymać sprawcę przemocy stwarzającego bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia bliskich; po drugie: muszą przekazać swoje dane podczas interwencji (stopień, imię, nazwisko, numer identyfikacyjny, nazwę i siedzibę jednostki, w której pełnią służbę); po trzecie: funkcjonariusze powinni wszcząć tzw. procedurę Niebieskiej Karty, jeśli stwierdzą podczas interwencji, że mają do czynienia z przemocą domową.

Wypełniają druk karty (wzór obok), w którym wpisują dane osoby dotkniętej przemocą domową i dane sprawcy. Ofierze, która ma taką kartę, przysługuje wiele praw w instytucjach powołanych do pomocy takim osobom (więcej w ramce obok).
Podst. prawna: rozporządzenie z 13 września 2011 w sprawie procedury „Niebieskie Karty”.

Kto pomoże, gdzie się zwrócić

Jeśli wiesz, że dochodzi do przemocy, działaj! Gdy ofiarą przemocy domowej jest przyjaciółka, koleżanka z pracy, sąsiadka – szczerze z nią porozmawiaj. Nie zniechęcaj się do pomagania. Pamiętaj, że osoby, które doświadczają przemocy, mają poczucie frustracji, czują się bezwartościowe, są zrezygnowane, mają nadzieję, że partner się zmieni...
Rozmawiaj, tłumacz – to może pomóc. Podaj krzywdzonej osobie telefon Niebieskiej Linii (801 12 00 02) lub sama napisz mail: pogotowie@niebieskalinia.pl (nie musisz podawać swoich danych, ale opisz dokładnie, co dzieje się w domu krzywdzonej osoby).

Są też instytucje powołane do pomocy

To m.in.:
– miejskie i gminne ośrodki pomocy społecznej (pomogą w sprawach bytowych, np. w uzyskaniu zasiłku na jakiś okres lub na stałe);
– powiatowe centra pomocy rodzinie (udzielą bezpłatnej porady prawnej, terapeutycznej, wskażą adresy instytucji wspierających ofiary przemocy domowej);
– ośrodki interwencji kryzysowej (zapewnią schronienie osobie, która jest ofiarą przemocy domowej i jej dzieciom, udzielą wsparcia w przezwyciężeniu sytuacji kryzysowej, opracują plan pomocy);
– specjalistyczne ośrodki wsparcia (też zapewnią bezpłatne schronienie, udzielą pomocy psychologicznej, prawnej, medycznej);
– publiczne przychodnie zdrowia (wydadzą bezpłatnie zaświadczenie lekarskie o doznanych obrażeniach, tzw. obdukcję).

Konwencja antyprzemocowa

Polska przyjęła niedawno Konwencję „o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej”. Konwencja zobowiązuje Polskę do wprowadzenia przepisów, które zapobiegają przemocy, karzą sprawców, a ofiarom zapewnią bezpieczeństwo.

Polskie przepisy o przemocy domowej są już od dawna przystosowane do wymogów Unii Europejskiej i Rady Europy.

Przykład 1. Konwencja nakazuje uznawać za przestępstwo takie czyny, jak: nękanie (stalking), znęcanie się, gwałt, pobicie (w Polsce te czyny są od lat uznawane za przestępstwa w kodeksie karnym).

Przykład 2. Konwencja precyzuje, czym jest „przemoc domowa”, uznając za nią wszelkie akty przemocy fizycznej, seksualnej, psychologicznej lub ekonomicznej w rodzinie.

WAŻNE! Do polskich przepisów Konwencja wprowadziła zapis o odszkodowaniu od Państwa dla ofiary, która doznała uszczerbku na zdrowiu (art 30 par. 2 Konwencji). Zadośćuczynienie będzie przyznane, jeśli ofiara nie uzyskała go od sprawcy ani od ubezpieczyciela.