Jak leczyć paradontozę? Cz. 2.

Boorka - specjalista Tipy.pl

Przeczytaj również: Jak leczyć paradontozę? Cz.1.

Na koniec dentysta powinien zapewnić szczegółowe instrukcje dotyczące dbania uzębienia w domu, w celu usuwania każdego dnia bakterii. Dotyczy to właściwego stosowania szczoteczki do zębów, pasty, płynu do płukania ust, nici dentystycznej, oraz szczotki do aparatu nazębnego. Dbanie o jamę ustną w domu może skutecznie wyeliminować nalot powyżej i poniżej linii dziąseł.

Kiretaż usuwa miękką tkankę wyłożoną zębnymi kieszonkami, w celu wyeliminowania bakterii oraz tkanki chorej. Może być stosowany wraz ze skalowaniem i wygładzaniem korzenia, ale oznacza to głębsze i bardziej kompletne czyszczenie. Jednak istnieją dowody na to, że przyczynia się to do dodatkowych korzyści poza skalowaniem i wygładzaniem.

Operacja pozwala na dostęp do dokładnego oczyszczenia powierzchni korzenia, oraz umożliwia usunięcie chorej tkanki, repozycjonowanie i kształtowanie kości, dziąseł, a także tkanek podtrzymujących zęby. Zabiegi chirurgiczne zależą od indywidualnych diagnoz i potrzeb pacjenta. Podstawowa procedura jest znana jako kiretaż otwarty, który obejmuje:

- Podnoszenie lub rozwieranie dziąseł od zębów i kości.
- Czyszczenie i skrobanie korzenia, w celu usunięcia osadów.
- Przesuwanie tkanki dziąsła, aby zminimalizować głębokość kieszonki.
- Lekarz może również obrysować pozostałe kości i spróbować zregenerować utracone kości i mocowanie dziąseł przez przeszczep kostny i sterowanie regeneracją tkanki lub wykorzystanie macierzy szkliwa.

Poddaje się w wątpliwość, czy ta procedura jest bardziej skuteczna w zapobieganiu rozwojowi choroby, niż leczenie nie chirurgiczne, jak np. niskie dawki doksycykliny, krótkoterminowe antybiotyki, lub żele na bazie antybiotyku. Niektóre badania dowodzą, iż mimo, że zabieg chirurgiczny zmniejsza głębokość kieszonki na dłużej niż leczenie niechirurgiczne, to i tak nie przekracza ono 5 lat, z wyjątkiem kieszonek bardzo głębokich.

Ból i dyskomfort pooperacyjny.

Dyskomfort jest zazwyczaj łatwo redukowany za pomocą leków bez recepty, takich jak ibuprofen. Jeśli jednak występuje on w dużym stopniu, mogą być przepisane silniejsze środki przeciwbólowe. Niektórzy pacjenci mogą cierpieć na wrażliwość na wysokie lub niskie temperatury przez odsłonięte korzenie. Tego typu problemy mogą być zminimalizowane poprzez miejscową fluoryzację, lub w skrajnych przypadkach stomatologiczną odbudowę.

Metody i sprzęt niezbędny do przywrócenia tkanki dziąsła i kości.

Sterowana regeneracja tkanki.

Bardziej zaawansowana metoda, tzw. sterowana regeneracja tkanek stosowana jest w celu stymulowania wzrostu kości i tkanki dziąseł.

• Po pierwsze, powierzchnia korzenia oraz chorych kości jest drobiazgowo czyszczona. Unikanie bakteryjnego zanieczyszczenia jest bardzo ważne. Im więcej bakterii zostanie, tym większa szansa, iż kuracja się nie powiedzie.


• Specjalny kawałek materiału, który jest wszyty wokół zęba ma pokryć krater w świeżo wyczyszczonej kości.


• Następnie materiałem zostaje pokryte dziąsło. Tkanina zapobiega wzrostowi tkanki dziąsła do dołu oraz pozwala kości powiązać się z korzeniem w celu regeneracji.


• Po 4-6 tygodniach, tkanina powinna być usunięta za pomocą niewielkiego zabiegu chirurgicznego. Błona może być pozostawiona. Na ogół nie ma wielkiej różnicy w wynikach pomiędzy procedurami. Przyswajalny materiał może nie być tak skuteczny jak standardowe przeszczepy, w przypadku, gdy tkanka dziąsła jest cienka, chociaż nowsze materiały mogą pokazać lepsze rezultaty.

Przeszczepy kości.

W niektórych przypadkach utraty kości, chirurg może próbować przywrócić odrastanie i odbudowę tkanki kostnej, które zostały zostały utracone podczas choroby. Obejmuje to przeszczep kości:

• Chirurg umieszcza przeszczep w miejscu ubytku


• Materiałem może być kość od tego samego pacjenta lub substancja zwana bezwapniową liofilizowaną kością allogeniczną, uzyskiwaną od dawcy.


• Owy materiał pobudza wzrost nowych kości w tym miejscu.

Białkowe pochodne macierzy szkliwa.

Ameolegin jest pochodną głównego białka w strukturze (macierzy), która pomaga w stymulacji wzrostu tkanki dziąsła. Żel zawierający ameolegin jest stosowany podczas operacji i formułuje warstwę na korzeniu zęba. Owy żel rozpuszcza się po 2 dniach, pozostawiając substancję czynną. Badania pokazują, iż jest to całkowicie bezpieczne i może znacznie ograniczyć paradontozę.

Szczepienie dziąseł i kosmetyczne zabiegi.

Szczepienie dziąseł również może być bardzo przydatne podczas poprawiania wyglądu dziąseł, a także dla wzmocnienia zębów. Podczas tej czynności lekarz bierze tkankę dziąsła z podniebienia lub od innego dawcy, aby pokryć narażony korzeń lub nawet linię dziąsła, w celu zredukowania wrażliwości. Inne zabiegi stosowane są dla poprawienia wyglądu dziąseł i zębów. Linia dziąseł może zostać wyrzeźbiona w celu redukcji nierówności lub nadmiaru dziąseł oraz pokryci odsłoniętych korzeni.

Implanty.

Lekarze informują, że implanty zębów u pacjentów, którzy stracili zęby z powodu paradontozy, nie przynoszą wielkich sukcesów. Średni koszt implantu jest wysoki i wymaga 5-7 miesięcy, aby go ukończyć.