Nastolatki, strona 7

Okres dorastania jest okresem buntu, wolności i niezależności. Bywa, że dorastająca córka zaczyna traktować dom jak hotel. Przychodzi po to, aby się przespać i coś zjeść. Na każdy Twój nakaz czy nawet prośbę reaguje histerią i robi awanturę, nie uczy się co odzwierciedla się miernymi ocenami w szkole, zaczyna stosować rygorystyczne diety, czy zaczyna palić papierosy. Rodzice rozkładają ręce i zwykle nie wiedzą zupełnie co robić i jak pomóc swojej córce. Poniżej przedstawiamy kilka porad i wskazówek, które może pomogą w poradzeniu sobie w tym trudnym okresie.

Anoreksja jest coraz częstszym problemem społecznym dotyczącym przede wszystkim młodych ludzi. Poniżej znajdziesz przyczyny anoreksji oraz dowiesz się jakie charakterystyczne cechy osobowości charakterystyczne cechy występują u osób chorych na anoreksję.

Wiele osób chodząc do szkoły czuję się znudzona rutyną, która tam panuje. Lekcje stają się męką, a każda minuta ciągnie się jakby nigdy nie miała się skończyć. Choć nauczyciele potrafią się nieźle napocić, aby nas zainteresować, ich intencje zazwyczaj idą na marne. Oto kilka porad jak nie rzucać się belfrowi w oczy i zabić nudę podczas 45 minutowej katorgi.

Nie wszystkie dzieci muszą być geniuszami. Od zawsze istniały osoby, które uczyły się lepiej oraz te, dla których nauka była zbyt twardym orzechem do zgryzienia. Nie należy ich jednak skreślać, gdyż każdemu powtarzano, że trening czyni mistrza. Oto kilka sposobów jak znaleźć „trenera” dla naszego dziecka oraz czym się kierować wybierając go.

Pierwszy dzień wiosny to jedyne święto, które usprawiedliwia wagarowanie. Zdarzają się osoby, dla których dzień wagarowicza powtarza się dwa - trzy razy w tygodniu przez 10 miesięcy w roku. Konsekwencje takich działań są różne, poczynając od nagany wychowawcy czy dyrektora a kończąc na wydaleniu ze szkoły. Czy warto, aż tak się narażać, sprawiając zawód rodzicom oraz pedagogom?

Wakacje to czas różnych obowiązków w gospodarstwie rolnym, sadzie, ogrodzie... Czy można zatrudniać do pomocy dzieci? Zasadniczo zatrudnianie małoletnich poniżej 16. roku życia – na podstawie umowy o pracę lub umów cywilnoprawnych – jest zabronione. Prawo dopuszcza wykonywanie zajęć zarobkowych przez dzieci do ukończenia 16. roku życia wyłącznie na rzecz pracodawcy, prowadzącego działalność kulturalną, artystyczną, sportową lub reklamową, przy czym wymaga to uprzedniej zgody rodziców oraz zezwolenia właściwego inspektora pracy.

Czasem dzieci poszukują pracy na wakacje. Można je zatrudnić, ale na warunkach zgodnych z kodeksem pracy. Jeśli zatrudnia się na podstawie umowy o pracę osoby w wieku 16–18 lat, czyli młodocianych, trzeba pamiętać, że wolno im wykonywać jedynie prace lekkie, nie dłużej niż 7 godzin na dobę i 35 godzin w tygodniu (z wykluczeniem pory nocnej między godz. 22.00 a 6.00). Limitów tych nie można zwiększać o godziny nadliczbowe nawet za dodatkowe wynagrodzenie. Rozwój i zdrowie młodocianych chronią szczegółowe przepisy. Nie wolno np. zlecać im produkcji i sprzedaży wyrobów alkoholowych oraz tytoniowych. Wykluczone są prace wymuszone przez rytm działania maszyn i wynagradzane w zależności od osiąganych rezultatów, zabroniony jest ubój i obróbka zwierząt itp. Jeśli młodociany został zatrudniony w kilku firmach, to jego dniówki powinny być sumowane. Zanim więc pracodawca podpisze umowę, powinien poprosić kandydata o oświadczenie, czy już gdzieś sezonowo pracuje, a jeśli tak, to ile godzin.

Kompleksy utrudniają życie i znacznie pogarszają samopoczucie. Nastoletnie osoby chcą czuć się akceptowane przez otaczające środowisko, a zaniżona samoocena może sprawiać, że czują się gorsze i brzydsze. W wielu przypadkach problemy w tym wieku przekładają się później na dorosłe życie, dlatego nie wolno ich lekceważyć. Zbyt pulchna figurka, brak modnych ubrań, kiepskie wyniki w sporcie. To wszystko może wprawić dziecko w kompleksy. Wspólnie łatwiej wam będzie je zwalczyć.

Wobec porywów nastoletniego serca rodzice często bywają bezradni. Co robić, by nie zranić uczuć dziecka, ale i zadbać o jego bezpieczeństwo? Stało się: twój nastoletni syn czy córka wrócili z wakacyjnego wyjazdu i oświadczyli, że właśnie tam spotkali Tego Jedynego czy Tę Jedyną. Są zakochani na zabój, cały czas wiszą na telefonie albo piszą do siebie na Facebooku. W końcu pada oświadczenie: „Chcę do niego pojechać. Proszę, zgódźcie się. Ja już dłużej nie wytrzymam z tęsknoty!”. Nawet jeśli w głębi duszy się zamartwiasz, nie okazuj tego. Powiedz za to dziecku, że cieszysz się, iż jest zakochane, bo miłość to wspaniałe uczucie. Możesz również dodać, że jego wybranka czy wybranek na pewno są wyjątkowi…