Pediatria

Prawidłowo wykształcona stopa składa się z trzech odcinków: palców, śródstopia i stępu. Posiada również system łuków podłużnych i poprzecznych nazywanych również wysklepieniami, które są efektem prawidłowego napięcia mięśni stopy i podudzia. Wysklepienia te pełnią przede wszystkim funkcję amortyzującą podczas wykonywania różnych ruchów (bieganie, skakanie, chodzenie, itp.). Są to jakby resory rozciągające się pod wpływem zmieniającego się obciążenia. Prawidłowo wykształcona stopa powinna stykać się z podłożem trzema punktami. Pierwszą i piątą głową kości śródstopia i guzem piętowym.

Stopa płaska charakteryzuje się tym, że w warunkach odciążenia do podłoża przylega większa jej część lub w poważniejszych przypadkach cała stopa styka się z podłożem. Jest to wada, która powoduje nie tylko nieprzyjemne dla oka zniekształcenia, ale również zaburza funkcje stopy, a w skrajnych przypadkach może powodować bolesność. Płaskostopie może również wprowadzić zmiany w sposobie chodu. Jest to najczęściej spowodowane niewydolnością bezpośrednio odpowiadających za wysklepienie stopy mięśni.

Płaskostopie może być wrodzone, lub nabyte. Oczywiście ciężko jest zapobiegać wrodzonym wadom stóp można je jedynie korygować w późniejszym stadium życia. Można natomiast uniknąć powstania stopy płaskiej nabytej. Profilaktyka przed rozwinięciem się takiej wady nie jest trudna ani nie wymaga jakichś dużych wyrzeczeń, czy nakładów finansowych. Wystarczy stosować się do poniższych zaleceń:

Prawidłowo ukształtowany kręgosłup w płaszczyźnie czołowej jest idealnie prosty natomiast w płaszczyźnie strzałkowej jest powyginany do tyłu i do przodu. Są to fizjologiczne wygięcia kręgosłupa w odcinku szyjnym do przodu, do tyłu w odcinku piersiowym i do przodu w odcinku lędźwiowym. Dzięki tym krzywiznom kręgosłup ma odpowiednią ruchomość w poszczególnych odcinkach, a także zwiększa się jego możliwość amortyzacji w górnej części ciała np. podczas zeskoków. Na kręgosłupie spoczywa również cały ciężar górnej części ciała dlatego prawidłowe ukształtowanie całego kręgosłupa we wszystkich płaszczyznach jest bardzo ważne. Jedną z częściej występujących wad kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej jest nadmierne jego wygięcie w odcinku piersiowym. Wada ta może dotyczyć jedynie odcinka piersiowego, jak również może dotyczyć całych pleców i wtedy mamy do czynienia z „kifozą totalną”. W takim przypadku patrząc z boku cały kręgosłup jest wygięty do tyłu.

Koślawość kolan charakteryzuje się tym, że oś podudzia tworzy z osią uda kąt otwarty na zewnątrz. Mówiąc prościej oś kończyny dolnej nie tworzy linii prostej. Przy złączonych kolanach kostki wewnętrzne są nadmiernie oddalone od siebie i jest to więcej niż pięć centymetrów. Bardzo często koślawym kolanom towarzyszą wady stóp jakimi są stopa koślawa, lub płasko-koślawa. Tej wadzie bardzo często towarzyszy chód koszący.

Prawidłowo wykształcona stopa styka się z podłożem trzema punktami. Głowami pierwszej i piątej kości śródstopia oraz guzem piętowym. Posiada system łuków podłużnych i poprzecznych nazywanych również wysklepieniami, które są efektem prawidłowego napięcia mięśni stopy i podudzia. Wysklepienia te pełnią przede wszystkie funkcję amortyzującą podczas wykonywania różnych ruchów (bieganie, skakanie, chodzenie, itp.). Są to jakby resory rozciągające się pod wpływem zmieniającego się obciążenia. Stopa płaska charakteryzuje się obniżeniem łuków podłużnych i łuku poprzecznego, lub całkowitym ich opadnięciem co powoduje, że cała powierzchnia styka się z podłożem co całkowicie eliminuje funkcję amortyzującą stopy. Można również zauważyć zaburzenia w chodzie.