Rośliny cebulowe

Nieprawidłowe podlewanie storczyków jest najprawdopodobniej w większości przypadków przyczyną ich utraty. Podlewanie storczyków wbrew pozorom nie jest jednak wcale trudne – nie istnieje żaden sekretny sposób na to i nie jest to uzależnione od cyklu księżyca, jednak wymaga nieco innych reguł niż pozostałe rośliny doniczkowe uprawiane w domu. Konieczne będzie poznanie i zrozumienie podstawowych zasad funkcjonowania storczyków.

Istnieją trzy główne gatunki hiacyntów. Najbardziej popularny jest hiacynt wschodni (Hyacinthus orientalis), który wytwarza tylko jeden kwiat, osiągający wysokość 12- 18 cm, na łodydze o długości 6-8 cm. Kwiat składa się z wielu małych kwiatuszków, w kształcie dzwoneczków. Płatki mogą być w kolorze czerwonym, różowym, białym, żółtym, niebieskim. Hiacynt rzymski (albulus, wcześnie kwitnący) będzie wytwarzał od 2 do 3 cieńszych kwiatów o długości 18 cm z kwiatami nieco luźniej rozprzestrzenionymi, w kolorach różowym, białym albo niebieskim. Hiacynt multiflora będzie wytwarzać, z jednej bulwy, kilka kwiatów o długości 18 cm, z kwiatkami luźno rozłożonymi. Liście wszystkich trzech, wyżej wymienionych gatunków hiacyntów różnią się długością i grubością oraz otaczają centralny kwiat. Bulwy hiacynta wschodniego są zazwyczaj sprzedawane w zależności od rozmiaru. Największe (ok. 22 cm w obwodzie) są prezentowane na wystawach. Te duże hiacynty potrzebują czasami wsparcia i jest to dość ciężkie do zrobienia, kiedy są uprawiane w doniczkach. Dlatego lepszym wyjściem jest zasadzenie kliku grup mniejszych kwiatów. Efekt będzie tak samo dobry jak w przypadku innych kompozycji. Hiacynt rzymski i multiflora nie potrzebują wsparcia.