Młodzież i zagrożenia

Wiele z typowych objawów depresji to jednocześnie typowe zachowania zdrowych nastolatków. To sprawia, że trudno jest określić, czy dziecko cierpi na depresję, czy też przechodzi przez normalny okres dojrzewania. Ilość młodych osób dotkniętych tą chorobą szybko rośnie. Około 20% nastolatków w Stanach Zjednoczonych cierpi na depresję kliniczną. Oto osiem objawów mogących świadczyć o depresji u nastolatków.

Prawie każdego tygodnia słyszymy smutne wieści o przypadkowym przedawkowaniu narkotyków przez jakiegoś nastolatka. Sami osobiście znamy ból uzależnienia. To choroba mająca swoje źródło w nieprawidłowościach biochemicznych i powinna być traktowana jako choroba właśnie, a nie jak przestępstwo.Wpajanie dzieciom, aby absolutnie unikały narkotyków (wyjątek stanowią cele medyczne, za zgodą rodziców) powinno się zacząć już, gdy mają 5 lub 6 lat. Staraj się, aby twój przekaz był prosty, ale stanowczy. Uklęknij, aby znaleźć się na poziomie dziecka i patrz mu prosto w oczy. Możesz powiedzieć: “Nigdy w życiu nie bierz żadnej tabletki ani innego leku od nikogo, nawet od przyjaciela, bez względu na to, co ci powie. Możesz się uzależnić! Możesz umrzeć!” Czy dziecko zrozumie, co to znaczy? Prawdopodobnie jeszcze nie, ale rozpozna ton twojego głosu i energię niesioną przez wypowiadane słowa. W miarę dorastania twoich dzieci, możesz bardziej szczegółowo rozwijać temat. Zalecamy zastosowanie się do poniższych 10 wskazówek mówiących jak uchronić swoje dziecko przed uzależnieniem od narkotyków:

“Małe dzieci - mały kłopot, duże dzieci - duży kłopot” mówi popularne polskie przysłowie. A największy kłopot to wychowanie nastolatka. Jak przygotować się do tego wyzwania? Co robić, by dziecięcy egocentryzm nie przekształcił się w całkiem dorosły egoizm? Wskazówki, które przeczytasz poniżej, to oczywiście jedynie wierzchołek góry lodowej, ale naprawdę warto wziąć je na poważnie i jak najszybciej wprowadzić w życie.

Marihuana należy do grupy narkotyków „miękkich”, jest ona dość łatwo dostępna i stosunkowo niedroga, a w środowisku młodzieżowym uważana jest raczej za ciekawą używkę, niż narkotyk. Prawdopodobnie więc większość młodzieży prędzej czy później sięgnie po „skręta”, choćby z czystej ciekawości lub chęci zaimponowania w towarzystwie. Raczej trudno ochronić dziecko przed tą próbą, jednak warto znać objawy zażywania marihuany, aby zawsze mieć sprawę pod kontrolą, a nastolatka pod obserwacją.

Raczej nie ma co liczyć na to, że nasze dziecko poczeka ze spróbowaniem alkoholu do swojej osiemnastki. Pierwsze eksperymenty z alkoholem zaczynają się już w gimnazjum. Mimo zakazu sprzedaży alkoholu nieletnim, młodzi ludzie nie mają problemu ze zdobyciem tego, co chcą. Nie zakładajmy też od razu, że nasze dziecko wychodząc ze znajomymi upija się za każdym razem do nieprzytomności. Jednak istnieje możliwość, że pewnego pięknego dnia nasza pociecha spróbuje uciech dorosłości i wróci do domu w stanie wskazującym na spożycie.

Niemal każdy nastolatek próbował wina, piwa lub wódki. Prawie połowa gimnazjalistów przyznaje, że już kiedyś się upiła. Czy ich rodzice są bezradni? Statystyki nie pozostawiają wątpliwości. Nastolatki bez żadnych oporów sięgają po alkohol. Wiele dzieci zaczyna pić w podstawówce, ale najbardziej narażeni są gimnazjaliści – szczególnie ci z drugiej i trzeciej klasy. W maju i czerwcu 2011 r. w ramach międzynarodowego projektu o nazwie ESPAD zbadano ponad pięć tysięcy polskich nastolatków, którzy anonimowo odpowiadali na pytania związane z używkami. Wyniki tych badań szokują. - Wśród piętnasto-, szesnastolatków picie alkoholu stanowi normę.

Bardzo ciężko jest rozróżnić depresję od złego humoru, normalnego dla nastolatków. W młodym człowieku dokonuje się wiele zmian związanych z dojrzewaniem. Pytania "kim jestem" i "gdzie jest moje miejsce na tym świecie" są zupełnie normalne w wieku dojrzewania. Depresja u nastolatków nie zawsze objawia się smutkiem i wycofaniem z życia towarzyskiego.

„Kup mi tę bluzkę!”, „Wszyscy mają tablet, tylko nie ja!” – twoje dziecko żąda coraz więcej i nie przyjmuje odmowy? Dowiedz się, jak reagować na jego zachowanie. Nastolatki stosują wiele różnych taktyk, by coś na nas wymóc. Grożą: „Bo przestanę się uczyć!”, manipulują: „Pojadę do babci, jeśli dacie mi pieniądze na koncert!” albo podlizują się: „Sprzątnąłem pokój, mogę umyć ci samochód, ale…”. A gdy to nie działa, słyszymy: „Nienawidzę cię! Jesteś okropna!”. Jeśli potrafimy wymienić wszystkie te sposoby jednym tchem, to znaczy, że często mamy z nimi do czynienia i, co gorsza, prawdopodobnie im ulegamy.

Widzisz, że stali się ważni dla twojego dziecka, ale sama nie masz o nich dobrego zdania. Czy ingerować w te znajomości? Dla nastolatka kontakty z rówieśnikami są niezwykle ważne. Nastoletnie przyjaźnie czy miłości to swoisty emocjonalny poligon doświadczalny przed tym, co czeka twoje dziecko w dorosłym życiu. Dzięki tym relacjom uczy się, czym jest przyjaźń, lojalność, zdrada, uczciwość, bliskość, itp. Psycholodzy uważają, że rodzice nie powinni w tę sferę życia nastolatka ingerować, chyba że chodzi o sytuacje wyjątkowe (np. wiedzą, że znajomy dziecka próbuje narkotyków). Jak więc uszanować prywatność dziecka, a jednocześnie wyrazić swój niepokój?